* De vikingsamenleving kende al een soort van feodaliteit (zoals in de Middeleeuwen) met 'jarls' die boven 'karls' en 'thralls' stonden. Jarl Börg en Jarl Ragnar waren dus een soort van 'graaf' die in rang als een lokale koning beschouwd werden.

​

* De vikingen waren zeker 'ontdekkingsreizigers', al waren ze niet de eerste. Tijdens hun vele zoektochten naar nieuwe oorden stuitten ze op een quasi boomloos eiland ten noordwesten van het Europese vasteland. Voor hen waren er al Ierse monniken geweest. Maar het Noorse stamhoofd Ingólfur Arnarson vestigde er zich in 874 als eerste permanent en doopte zijn nieuwe thuis Reykjavik, wat vandaag nog steeds de IJslandse hoofdstad is. In de decennia daarop volgden steeds meer gelijkgestemde zielen Ingólfur en met hulp van hun slaven koloniseerden ze het eiland. Er mocht dan wel weinig groeien in IJsland, er ontsproten tegelijkertijd tal van magnifieke verhalen.

​

* Het hoofdpersonage 'Ragnar Lodbrock' is geïnspireerd op de gedichten uit de Scandinavische saga's.,Verhalen als ‘De Saga van Ragnar’ (‘Ragnars saga loðbrókar’ en ‘Het Verhaal van Ragnars Zonen’ (‘Ragnarssona þáttr’) bezingen de lotgevallen van een legendarische Deense en Zweedse koning die heel wat epische heldendaden verricht. Uiteindelijk zal deze Ragnar sterven in het Engelse Northumbria in een slangenkuil. 

​

* Ook in de Engelse kronieken vinden we deze Ragnar terug. Zo komt hij indirect ter sprake in de Angelsaksische Kroniek (‘Anglo-Saxon Chronicle’), de belangrijkste bron over de vroegmiddeleeuwse geschiedenis van Engeland die o.a. uitweidt hoe Ragnars kroost met hun Grote Heidense Leger na hun vaders dood de Angelsaksische koninkrijkjes de stuipen op het lijf joegen. De ‘Irish Annals’ vermelden dan weer een ‘Ragnall’, terwijl de Latijns Frankische bronnen zich nog dondersgoed een ‘Reginherus’ herinneren: de Vikinghoofdman die in de lente van 845 Parijs binnenstormde. 

​

* Vrouwen konden in de vikingsamenleving trouwens mee op strooptochten en nog belangrijker: ze konden zeker een vooraanstaande plaats bemachtigen in de samenleving als ze maar dapper en strijdvaardig genoeg waren. In 2017 bevestigde botanalyse dat de stoffelijke resten van de illustere, met een indrukwekkend wapenarsenaal begraven ‘Birka Viking’ in tegenstelling tot wat men sinds de ontdekking in 1889 dacht niet van een man waren … maar een vrouw! Een baanbrekende conclusie, die onderzoekers een niet te misverstane por in de ribben geeft om de rol van de vrouw in het Vikingtijdperk grondig te herbekijken.

​

* Na de dood van Ragnar kwamen de zonen van Ragnar richting Engeland in een grote samengestelde vloot die ook wel 'Het Grote Heidense Leger' genoemd werd. Deze samenwerking tussen verschillende jarls nam eerst York in om van daaruit het Engelse vasteland te bestormen. Geen zeelegers meer, maar waren landlegers. Daardoor namen de Vikingen de koninkrijken Northumbria, East Anglia en Mercia in en brachten het tot één vikingstaat: Danelaw, voortaan onder de hoede van Deense koning Guntrum.