DE KRUISWEG
LUISTER / LISTEN
De kruisweg vertelt over het lijden en sterven van Jezus Christus. Deze traditie brengt al eeuwen lang alle verhalen van liefde en dood samen tot de kern van het leven: in het diepst van het lijden ontkiemt het nieuwe leven. Leerlingen en leerkrachten van het Sint-Lodewijkscollege gingen aan de slag met de staties van de kruisweg en brachten die met kunst en fotografie op een hedendaagse wijze tot stand.
The Way of the Cross tells us about the suffering and death of Jesus Christ. For centuries, this tradition has united every story about love and death into what is the core of life itself: from the depth of our suffering, new life bursts forth. Students and teachers from the Saint Louis Colege set out to give new meaning to the Stations of the Cross in a contemporary way, using art and photography.
Der Kreuzweg erzählt das Leiden und Sterben Jesu Christi. Diese Tradition führt schon jahrhundertelang alle die Geschichten von Liebe und Tod zurück bis zum Wesen des Lebens: im Tiefsten des Leidens keimt das neue Leben. Schüler und Lehrer des Sankt-Ludwigsgymnasiums stellten die Stationen des Kreuzweges dar und brachten diese anhand Kunst und Fotografie zeitgemäß zustande.
Le chemin de croix retrace la souffrance et la mort du Christ. Cette tradition chrétienne, tout en évoquant l’amour et la mort, révèle l’essentiel de notre existence: de la souffrance la plus intense renaît la vie. Les élèves et les enseignants du College Saint-Louis se sont inspirés des stations du chemin de croix, et vous en proposent une réinterprétation artistique et photographique.
STATIE 1:
JEZUS VOOR PILATUS
Je hebt geen reden,
in het zijn. Kwijlende wij!
Veroordeeld leven.
STATIE 2:
JEZUS NEEMT ZIJN KRUIS OP
Pak het stuk GOUD, klaar…
trek het zacht op je schouders.
Langzaam vers zweten.
STATIE 3:
JEZUS VALT VOOR DE EERSTE MAAL
Voor een theatraal
gekozen groene schwalbe,
streel je de grond, hard.
STATIE 4:
JEZUS ONTMOET ZIJN MOEDER
Moeder… hou me vast
Trillende hand bloedhart zacht,
geen kijken meer aan.
STATIE 5:
SIMON VAN CYRENE HELPT JEZUS
Het kan niet anders,
met lichte dwangmatigheid
hijgende adem.
STATIE 6:
VERONICA DROOGT JEZUS' GEZICHT
Met lef gedreven,
veeg ik het vocht levend weg.
Ga - Je echte pad.
STATIE 7:
JEZUS VALT VOOR DE TWEEDE MAAL
Gestruikel, benen,
te veel benen, ruik ze fel.
Voel hun grond, de grond.
STATIE 8:
JEZUS EN DE WENENDE VROUWEN
Zielige vrouwen,
een dom gedoe voor iets meer.
Droog ouwe tranen.
STATIE 9:
JEZUS VALT VOOR DE DERDE MAAL
Niets ontziend vallen,
op mijn smoel. Het vieze zand,
strijkt mijn lippen droog.
STATIE 10:
JEZUS ONTDAAN VAN ZIJN KLEREN
Kleedloos beseffend,
hijgen leegloze mannen.
Schaamteloos - ben, ik.
STATIE 11:
JEZUS AAN HET KRUIS GENAGELD
Fel straalt de pijn op,
gefrutsel rond polsen rood,
beenhard vast kil hout.
STATIE 12:
JEZUS STERFT AAN HET KRUIS
Voor de laatste maal,
open ik mijn ooghoeken.
Doe maar dicht nu - rust!
STATIE 13:
JEZUS VAN HET KRUIS GEHAALD
Vlinderzacht kan niet,
het homp vlees schuurt nadeloos.
Stil kruis oogt leegjes.
STATIE 14:
JEZUS IN HET GRAF GELEGD
Zielvol gewikkel,
hiervoor gegraven verhaal.
Mijn vervreten lijf.
Fotografie: Wouter Verplancke
Poëzie: Henk Anseeuw